top of page

Zogu gushëbardhë


Zogu gushëbardhë


Ishte dimër, afër ngrirjes,

Kisha ecur nëpër një pyll me bredha

kur pashë probleme jashtë ujëvarës

një zog të vetmuar.


Dridhej mbi një shkëmb të lagur,

dhe, ndërsa uji fshiu marrëzisht,

shtrydhte nga fyti i vet

këngë e zhdërvjellët, e pathyeshme.


Nuk është e imja të jap.

Unë nuk mund ta tërheq këtë zog në dorën time

që njeh thellësinë e lumit

por këndon për të në tokë.

14 views0 comments

Comments


Shkrimet e fundit

fjalaelireloadinggif.gif
bottom of page