top of page

Tahir Bezhani: NATË E BEZDISHME



 

NATË E BEZDISHME

 

Natë e vonë, pa hënë

Hap dritaren e dhomës rrëmbimthi

Rrok gjithandej  hapësirën

Do ndrydhje si ethe  të nxehta

Lëvizin poreve të trupit

Instinktivisht tymosi një cigare 

Thithi nikotinë n ‘pafundësi

Mendimet theren tehut të kohës...

 

Çdo gjë në ikje, vrapim i pandalshëm

 Log i madh mashtrimesh jeta

Përjetimet nuk perëndojnë kurrë

 Përplasen shpresave  harkore

 Shtrirë në  shtratin  e këngës idhnake

 Përzier me sumbulla lotësh hullinave

 Si valë të tërbuara deti  valëviten...

 

 Shpirti i  zhgënjyer  shkrihet

 Vështrimeve të hutuara

  Sa e bezdisshme nata

  Sa e kalltë duket dita

  Si një valle pa muzikë

  Zbrazësi e pafundme

  Rrugëve mbesin gjurmët  dëshmi....

 

 PËRPLASJE ME VARGUN

 

 Një heshtje grith  brenda  vetes panda

 Përtypë copat e djegura të mendimeve

 Vijnë  valë të nxehta nga tokë e gjakosur

 Një aromë dhimbje e mbjellë moti

 Vargje si zjarr ngacmojnë prore

 E ikin si hajdute, pa gjurmë...

 

 N ‘kujtime kërkoj

  Rrugëtimet e mundshme

 Asnjë  hapësirë kalimi

 Pos ushtimës prapa

 Si spirancë anije humbur n ‘furtunë...

 

Zëra nga larg më vijnë si tingëllimë

Një revoltë e padukshme thellësive valëvitet

Në heshtje afrohen këngë të pakënduara

Në buzët  e shkrumbuara ledhatojnë vajin

E kënga nuk del se nuk del jashtë vetes

Është mllef i dalldisur kohëve...

 

 Rri e ndryrë ngujimeve të fshehura

 Si në ëndërr veten e pyes, deri kur

 Përplasje, grindje me vargun e tërbuar

 Një klithje  spontane pëlcet si porosi jete

-Ah! Khajam! Khajam i mjerë!...

6 views0 comments

Comments


Shkrimet e fundit

fjalaelireloadinggif.gif
bottom of page