Njëherë e një kohë pashë:
shpresën të kacavirrej në shkëmbinj të dhëmbëzuar
ndërsa sytë tanë u ulën në realitetin e saj.
Jeta jonë ishte një kopsht
përgjërim për hapat,
një udhëtim i shkurtër
në makinat e përfjetura.
Njëherë e një kohë pashë:
pragun e derës të lëvizte për të takuar
trupin e lodhur të udhëtarit,
një dorë që u ul tek rrobat në karrige,
një zog që zbrriti mbi pluhurin në abazhur
duke kërkuar përqëndrim.
Një shpresë
po kacavirrej drejt çatisë së shtëpisë
dhe askush nuk u zgjua për të hedhur një gur mbi të.
Përktheu: Fatmir Terziu
Shënim: Nikola Madzhirov është një poet, redaktor dhe përkthyes maqedonas. Ai ka qenë mysafir në disa festivale letrare në të gjithë globin dhe është përkthyer në më shumë se tridhjetë gjuhë.
Comments