Të ndiesh mërdhitjen pranverore
Në mollëzat e faqeve
Kur takohesh me biskun lotues!...
Të hidhesh në ujin e ftohtë,
E të kapesh nga rrjeta e rrënjëve
Si peshku në mrexhë!...
Të mrizojsh nën hijen e freskët
Kur freskia kurorën loton,
E çurkaja e blerimit mbi ujë noton.
Shpirti si ujvarë vërshon
Sa herë kur vi kaq pranë;
Në shelgjet e Erzenit,
Në bujtinën e shpirtit
Currilat e muzave aty janë.
26/4/2021
DIELL-LINDJET,PERENDIMET E MIA
Diell-lindjet i kam gjithnjë pranë,
Si neuronë në shpirtin tim ndezur,
Shpresëndezur, larg aktit fatal
Mes anktheve e zhgjëndrave regjur.
Perendimet e shkuara mbeten pas,
Mes lindjeve të reja tymojnë ende,
Si zjarr i hershëm në muajin Mars,
A fjalë e fundit në kuvende.
Kur i kujtoj, më brengos shuarja e tyre,
Neuronet më sjellin në ditën e artë;
Flakërimën fëminore mes një zgjyre,
Pikturë e një mjeshtri surreal.
Më shumë diell- lindjet i shoh gëzuar
Tani që perendimet i kam pranë,
Mes tyre jeta bulon e ndriçuar
Në qenien time dhe në mesnatë.
10/3/2020
HESHTJA VRASËSE
Në anë të arës,
Pushtuar nga mugastrat
Dt-54 rrin në heshtjen vrasëse.
Ndryshkun mbi te
Askush s'e shikon,
Veç shterpësi e tokës
Me ditët e braktisura.
Comments