Sazan Goliku
PËRMASAT E KOHËS
I.Kadaresë
1
Nëpër labirintet mitike
thellë minierës pa krye të historisë
gërmon e nxjerr diellin e vjetër.
Me dritë të re e vesh e ngjesh
gjakun e sotëmi injekton në deje.
2
Vëren e gjarpëron me syzet mikroskop
nëpër ditët akrobatike që përjetojmë hithtas
e thur e çthur magjinë e artit të tij.
Hedh një hap të beftë në ardhëri
me rrezit prej andej të sotmen –
shpërthim fishekzjarresh të fantazisë
ngrijnë e mbeten brilante shumëngjyrshe.
Flatron vertikalisht nën qiell Europe
e grindet e gërricet e bën bisnes me veten.
Me kthetra shqiponje – kapur pas rrënjve të thella
e trungut të çarë të Kombit.
3
Me syzet teleskop
cep më cep i bie qiellit të nesërm të copëtuar
mbushur re të jonizuara të telekomanduara
re të zeza radioaktive.
Dhe befas përlotet për një lulekuqe petalerënë diku...
1972
(Nga libri “Epidemi kozmike”, 1996)
