Kur muzgu bie mbi Tiranë
Dhe rrugët vishen me neon
Me kot kërkoj imazhin tënd
Ti veç mungesën më dërgon.
Në qoshk të rrugës, në Mon Cheri
Gjerb një kafe, thith një cigare
Nga gjoksi ndizet një mall i trisht
Nën tingujt soul të një kitare.
Dita jep shpirt , vrapojne hijet
Zogjtë që nga qielli zbresin foleve
Një vetull hëne e ngrirë mbi Dajt
Por syri yt tretur mes reve.
Kur muzgu bie mbi Tiranë
Nga gjoksi zgjohet një mall i vjetër
Dhe zëri yt vjen që nga larg:
Si ty, s' më ka puth askush tjetër.
Ah ato buzē, mjalt e shafran
Puthjet e thella..çastet pa frymë
Në flakë skëterre dy shpirtrat tanë
Dhe bota mbetej në harrim
Kur muzgu bie mbi Tiranë
E largët je dhe je kaq pranë...
Sadedin Mezuraj.
コメント