Astrit Lulushi
Këtu është një kredo: Çdo armë në duart e një njeriu të mirë nuk është kërcënim për askënd, përveç njerëzve të këqij.
Duket gjithmonë e mahnitshme që njerëzit kundër armëve duket se mendojnë se arma vendosi të tërhiqte këmbëzën dhe të qëllonte dikë. Një armë është thjesht një mjet. Përgjegjësia për përdorimin e saj bie mbi personin që e përdor. Nuk ndryshon nga drejtimi i një makine, përdorimi i sharrës, prerja e ushqimit me thikë, etj. Ne kemi nevojë që njerëzit të jenë përgjegjës për zgjedhjet dhe veprimet e tyre.
Nuk është arma ajo që është e keqe, por është gabim kur pretendohet se në duart e një njeriu të mirë nuk është. Shumë kanë vdekur nga aksidentet e shkaktuara nga njerëz të mirë (por me mendje të dobët dhe/ose dembel) që nuk kontrollojnë aksesin në ato armë për t'i mbajtur larg nga fëmijët, adoleshentët e trazuar dhe "njerëzit e këqij”.
Dhe për të qenë të qartë këtu, me "armë" nuk nënkuptojmë as pushkët e gjuetisë dhe pushkët e gjahut…megjithëse edhe ato duhen mbajtur larg nga të rinjtë tepër të vegjël dhe të shqetësuar të çdo moshe. Janë të paktë ata që i bindin me lehtësi mendjet e dobëta se nuk duhet të japin llogari për veprimet e tyre. "Gjuaj dikë? Fajësoje” - "Mashtro dikë? Duhej të ishte më i kujdesshëm" - “Ligj i padrejtë? Vetë e ke bërë” - “Politikan i keq? Vetë e ke zgjedhur”.
‘Pushteti' përdoret në kundërshtim me të drejtat e popullit, në drejtësi ka ndodhur që pushteti është armë dore apo taksë pronësie.
Mjerisht, llogaridhënia është një koncept që po vdes - është më e lehtë të drejtosh gishtin drejt një objekti të pajetë dhe ta deklarosh atë përgjegjës sesa të pranosh vetë çdo përgjegjësi. “Zonat pa armë” janë thjesht një reklamë se ku janë viktimat. Liria po hiqet gjithnjë në mënyrë kaq krijuese. Zgjohuni njerëz!
I pari vendos se për kë të votosh kur vendos përfundimisht se kush zgjidhet. Pasi emërohen të emëruarit dhe “deputetët” shqyrtojnë dhe bëjnë pazare përfundimisht do ia kalojnë votat një tjetri dhe një tjetër tek një tjetër, derisa të nxjerrin një kandidat ose kur një kandidat të dalë në dritë. Nostalgjia është e tepërt. Revolucioni pa armë nuk ka as bindje. Ku ka ndodhur që qytetarë të paarmatosur të një vendi totalitar të çlirohen nga robëria? Një shpatë nuk vret kurrë askënd; është një mjet në dorën e vrasësit, thotë Seneka. Dhe ka kaq shumë lloje mjetesh në dispozicion, por vetëm një e garanton lirinë. Një e vërtetë, njohuri, urtësi dhe mirëkuptim i tillë ka kaluar nëpër shekuj dhe megjithatë, ka nga ata që nuk e kanë njohur kurrë, zgjedhin ta shpërfillin ose e kanë harruar historinë, pasi janë të dënuar ta rijetojnë.
Comments