AI QË LUMTUROHET ME POSHTËRSI
QAZIM SHEHU
Ullukun e dorës zgjat mes njerëzve në shi,
Sikur do të mbledhë lotët e tij;
Lotët që s`mund të qahen më, kurrësesi,
Ai që lumturohet në poshtërsi…
Poshtërsinë e të lypurit të tij…
GDHENDET HIJE E IKJES
Kjo hij e ikjes gdhendet pa trajtë
Në vitet që morën guximin të shuhen,
Në rrjedhën e tyre me hap e vrap
Pa u mundur në kujtesë të ruhen…
Veç një psherëtimë vrastare
E ves h me frymën e saj të ftohtë,
Ajo pikas në mes të një gjiri
Një lule që ndrit me pahiri…
QAJNË RRASAT E GURTA
Me gjuhë të shqotës
Vjen i ftohtë i përtej botës
Përplaset në rrasat e gurta
Që rrinë mbi patavra të ngrohta…
Lart nga qielli,zbritën mbi rrasa,
Këmbëzbathur sa agime,
Dhe morën frymën tonë nga vatra,
Tej e çuan me drithërime…
Rrasat e gurta mblodhën shiun
Dhe e lëshuan mbi tokë…
Me brerima të rinuara
Thinjat e kohës veshën me lotë…
LETRA ME VRIMA
Dridhet,mornica- mornica
Si të cijaste ngrica,
E bërë vrima -vrima,trinë,
Letra e shpikur së pari në Kinë…
Sa herë e vë para syve,
Ashtu të shpuar vrima vrima
T`u jap pak ajër mendimeve
Po ato kanë ikur si ujë nga trina…
Comments