Për Liqerin e Poradecit
Nga Fatmir Terziu
Liqeni më duket si një gotë me fron, stinët e mbushin dhe e zbrazin gjithmonë. Lasgushi porosit për të gjithë verë e peshk të pijë me etje aty edhe ndonjë poet.
Argëtohen dhe thyejnë gota bosh mërzitja e madhe bie mbi të sot. Ai besonte se aty do gjejnë frymëzim, tani i zënë ngushtë ka mbetur pa frymë.
Qetësimin e gjen tek dalja e hënës mbulon drithmat me blatën e rërës. Vetëm hëna e kupton në këtë vetmi në poezinë e tij ajo mbeti si një qiri.
Ky qiri ndriçon mbi Liqer djeg varggjerbjen masive në terr...
Lame Fandi
Këndveshtrim ndryshe, ku realiteti i shkakton dhëmbje poetit, njëherësh dhe lexuesit.
Qazim Shehu
Mjaft konceptuale kjo poezi.Te lumte!
Urime për vargjet e bukura poet Fatmir Terziu
Valbona Ahmeti