(Çast i pezmit lirik)
Kosovë e mbërthyer
në vetminë e madhe të rruzullimit
në monologët e shurdhër
të zhurmshëm
E lodhur,
duke folur me vetveten
(shteti u bë plaçkë tregu,
lis i shembur për tokë
atdhe i nëpërkëmbur
Shikojini Njerëzit Tanë të mëdhenj
Nga një maskë u pëlqen ta kenë në fytyrë
Thonë: shteti jemi ne,
shteti është plaçkë jona, thonë)
E kur u griset maska
zë e pikëllohen
si perënditë e Olimpit
Mendimet na godasin
secilin prej nesh,
mendjet na shndërrohen
në zogj të humbur prej mjegulle
Nuk u mor vesh
a ramë për lirinë,
a e kërkuam lirinë
apo na e dhuruan me dhunë
E, me këto Kosovët e sotme
kaq të vështira,
të serta,
nuk dimë çka të bëjmë
Comments