Tek lexoja shkrime prej gjithëfaresh
Tek vështroja jetën e rrethit
Tek dëgjoja rënkimet e urtirat e rrudhanave të mplakur
Tek shihja vraget e plagët n’të qenëmit tim
Se ç’më dilte pandalshëm nga brëndi veteje
Një urdhër i prerë:
Zotëri i harlisur, zotëri i harruar nga vetja
Do që të huqesh jetën si një episod komik
Në ahengje, matine, e këngë në grup pijanikësh
Do që të zgërdhinjësh jetën në gege budallenjësh
Do që perllat e tragjizmit t’i hedhësh në plehëra qen’sh
Dhe kur të japësh grahmën e fundit
Të ikësh nga jetë komike jotja si një miush zhuge
E tek të lexojnë fjalën mortore morbide sikur ishe vetë
Ta thonë padëgjueshëm:
Ky, po ikën nga ne sikur jetoj:
Në jetën e vetë tallave e veç i qeshur
Në vdekje në intimen tonë i përqeshur.
Zotëri i komforeve të synuara që në bangë studimi
Zotëri që aktrove dhimbjen e dashurinë për vendin
E vëte gjurmës të gjetjes së rehatisë të së pasmes
Zotëri miopi që s’shihje përtej të pasmes të rehatuar but
Ti, i betuar me dorë të ngritur në sy të simboleve
Ti që ia dijte hesapit të japësh të voglën për të rrëmbyer të madhen
Sa të provohet parrëzueshëm hipokrizi jotja
E tani rehatuar të pasmen në shkëlqim ëndërre
ta do e ta thot zemra dhe ia lyp krijuesit
jo pesimizëm, jo zi por çemane, tarabuk e def
zgërdhirje e skajim në këndin luksoz tëndin
dhe tek mbulon vendin e zeza dhe tek rënkon i vogli
dhe tek rri mbi kokë nishan pushke
dhe tek kanos bërje jetë të zhbërjes të atyre
që ua do e ua thërret sevdan
ti, intelektuali i studimit të lartë patriotik
ua thërret më zë megafoni atyre që shohin veten në varr:
optimizm,gëzime! Gëzime, optimizëm
hajde tavalona, hajde tavalona...
, m.m.h.
Comments