top of page

Nehas Sopaj: GJYSËM SHEKULLI MË VONË



Si një i dënuar me vdekje që kurrë s’ia harron zërin

çelësit që ia mor lirinë dhe mbet të shikojë vetëm zi,

unë ty s’të harroj përjetë, veten e bëj me faj të tërin,

se “prit te rruga” të thashë, por ika të lash në vetmi!

Po jeta ka enigmat, jeta i ka dhembjet, kurse vargjet

“jeta ime është si uji që lëviz me vrull çdo hormon”,

të thonë se - pulëbardhat, peshqit, erërat dhe algjet,

seç po të fishkëllojnë në vesh: Robinson! Robinson!

Në rrugë të jetës të takova o dikund dhe të braktisa,

s’di më ç’është koha, afro gjysëm shekulli po shkon;

nuk të shoh më në rrugën time, atje ku jetën e nisa,

përherë jam te fillimi, mu atje ku jeta keq mashtron!

Ah, jeta ka enigmat, jeta i ka dhembjet, kurse vargjet

“jeta ime është si uji që lëviz me vrull çdo hormon”,

të thonë se - pulëbardhat, peshqit, erërat dhe algjet,

seç po të fishkëllojnë në vesh: Robinson! Robinson!

Ra Mur’ i Berlinit, ra miniperandoria, në dritë shiko

muret tona shqiptare! Në ditët që po vijnë, më thuaj

kush ka faj pse pa fat jemi? Në vitet që vijnë, m’trego

ç’do të na bëjë ndarja ne: të njohur apo krejt të huaj?

Ah, jeta ka enigmat, jeta i ka dhembjet, kurse vargjet

“jeta ime është si uji që lëviz me vrull çdo hormon”,

të thonë se - pulëbardhat, peshqit, erërat dhe algjet,

seç po të fishkëllojnë në vesh: Robinson! Robinson!

Dhe mu ashtu siç një komb që kërkon haraçin prapë,

gjymtyrat e tij të zhbëra, t’i ndreq e t’i kthejë mbarë -

koka, zemra, trupi, gjithçka ogure ¬t’i kthejë me vrap,

nga romakë, bizantinë, turqë e sllavë të zinj barbarë,

(kur jeta ka enigmat, jeta ka dhembjet, kurse vargjet

“jeta ime është si uji që lëviz me vrull çdo hormon”,

të thonë se - pulëbardhat, peshqit, erërat dhe algjet,

seç po të fishkëllojnë në vesh: Robinson, Robinson),

ashtu dhe unë po bëj: po e shtyj kohën të ec përpara,

po ik nga vdekja klinike ku jeta m’përplasi për mort,

po dal në një botë të bardhë, pa mëkate e pa të shara

atje ku të lash të t’rimarr. Se, sot të dua dhe më fort!

Por jeta ka enigmat, jeta i ka dhembjet, kurse vargjet

“jeta ime është si uji që lëviz me vrull çdo hormon”,

të thonë se - pulëbardhat, peshqit, erërat dhe algjet,

seç po të fishkëllojnë në vesh: Robinson! Robinson!

5 views0 comments

Comments


Shkrimet e fundit

fjalaelireloadinggif.gif
bottom of page