DY POEZI NGA MYSLIM MASKA
NDOSHTA JETËN…
“Ti e nxore
Të gjallin nga hiçi
Po Ti e nxore të vdekurin nga i gjalli”
Ti më bëre
Të më harbojë shpirti
Kur iu hodha malit si një kali.
Kali jele resh
Turfullonte
Me poetin të zbulonte jetën.
Miliarda yje
Xixat e patkonjve
Vezullonin të gjenin të vërtetën.
Nuk e di
Do ta gjejmë vallë?
Rendim me galop, po ku është finishi?
Nga ta di
Do jem a s’do jem gjallë
Ndoshta jetën e mban brenda HIÇI…
PËRSE
Përse qesh,
Kur duhet të qash
Për çka sheh e të dhëmb zëmra?
-Po, por jeta
S’është mëndafsh
Ka dhe gjak dhe dhimbje brënda…
Prill, 2022.
I nderuar z.Myslim, ju përgëzoj edhe për këto poezi më të fundit duke iu qëndruar vlerësimeve që kam shprehur vazhdimisht për frymën e tyre origjinale e mënyrës së gatimit poetik, të bukurisë stilistike të ndjenjave, mendimeve e mesazheve që përcjellin.
Dua të bëj me dije se në komentin e poezive të pak mëparëshme më kaloj pa të të
thën që përgjatë këtij muaji s'kam qenë në shtëpi. Jam në një angazhim që më merr
kohën e mjaft energji dhe pengon të ndjek pasionet e mia. Përsëris edhe njëherë urimet
për festat e Krishtlindjes e Vitit të Ri. 2023-shi qoftë për ju vit me plotë mbarësi e suksese në çdo drejtim ashtu siç dëshironi. Gëzuar! K.Gjergji.