Tek varret e Gumene
As paqja s’gjen dot paqe
Nuk rriten luledele
As çelen manushaqe
Nga tempujt që ndërtuan
Bekimet s’di ku sosën
Sarajet u rrënuan
Dhe trimat u varrosën
Eh, simfoni trishtimi
Si kuje më ndjek prapa
Me ngjyra pikëllimi
Nuk mund të luaj harpa
Karvan i Grebenesë
Ç’tabute sjell ngarkuar?
Mbi besën e pabesë
Kaini rend shaluar
Vezikua brenda gjirit
Tri vdekje bashkë i mbante
Si shpuza brenda hirit
Nuk dinte kë të qante!
U shua Trëndafilja
Dhe shkoi pas të birit
Ç’mallkim pati pikuar
(Feniks që lind prej hirit!)
Për Nasen, Refo-korba
Në ç’lumë të zi të hidhej
Dhe kulla si kaike
Nga ulërimat dridhej
Për jetët që këputen
As Shuri s’flet, as Qarri
Misteret thellë futen
I merr me vete varri
Kam frikë se nënat presin
T’u hyjnë djemtë brënda
Ah, histori katilësh
Që mos t’u ndaftë nëma!
Tiranë, Maj 2016
Comments