Mall për timin qytet!
(Fierit)
Me peshën e mallit si deve ngarkuar,
I imi qytet kthehem tek ti.
Në rrugët e jetës duke vrapuar
U largova prej teje, si në arrati.
Në ikje lash pas gjurmë fëmijërie
Lagjes, rrugicave për rreth shtëpisë.
Çapkëllëqet si “vulë” papjekurie,
Adoleshencën e ëndërrat e rinisë.
Të gjatat pritje dhe vend takimet,
Përkëdheljet, puthjet rrëmbimtare,
Të pakursyerat fjalë e premtimet,
Ndrojtjet, stepjet, arratisjet fshehtare…
Plane të nisura në mes lënë,
Shoqe, shokë, bashkëmoshatarë…
Vështroj t’i gjej, dy fjalë për t’u thënë,
Por në timin qytet gjurmët i kan “tharë”!
I miri shok, Përparim Hysi !
Të shtrenjtë, Ti, kohën e ke,
Më fal nëse mendoj gabim !
Takohemi shpesh dhe vë re
Ndalon pak, e ikën me nxitim.
Ndahemi si miq, pa qejfmbetje,
E di shëtitjet nuk i bën bosh.
Tek hapa hedh, bluan me vete,
Tregim a vjershë të përfundosh.
Dhe ja, lexoj ç´të solli muza,
Ç´ta njomi penën, ç’gatuan në kokë,
Për dashurinë ç’të tha buza…
Përparim Hysi, i miri shok.
Comments