Sikur të mundja,
Të gjitha lulet që më dergojnë në mesenxher,
T'i shkarkoja në një oborr të madh e në parvaze ballkonesh,
Jam e sigurt që stina e luleve do më ngrinte padi!
Mes lulesh të pastina do ngjaja më shumë se ylber
A ndoshta do dukesha dhe hyjni.
Sikur të mundja,
Të gjitha kafet e avullta servirur në tabaka të argjendëta
T'i zbrazja në një gjigande depozitë,
Do më falenderonin gjithë pensionistët e rruzullit
Se sa të kishin jetë, kafe falas do pinin çdo ditë.
E mbi sytë e lodhur e shtatin e drobitur,
Të paqta do preheshin perënditë.
Sikur të mundja,
Të gjitha zemrat e flakta me ngjyra të gjakta t`i konservoja në gji
Pacientët e zemrës me siguri do më ngrinin përmendore
Do faleshin e luteshin para meje si perëndi
Ndoshta do më shpallnin dhe shenjtore!
Ah, sa shumë do doja!
Që bota të jepte kaq shumë dashuri...!
Shumë poezi e bukur.
Komplimente vërtet për poeten!