Eh, Atdhe ç’po të thyhen kryqet!
Se mbi shpinë të ka hypur i marri
Të shumta m’i ke udhëkryqet
Sot pa busull ka mbetur shqiptari.
Ah, Atdhe ç’po të zëhet fryma!
Ty nga afër të vjen ngulfatja
Kopshtet e tua t’i ka mbuluar bryma
E rëndë agonia, e madhe kohëzgjatja.
Atdhe, edhe shpirti më ka trishtim!
Edhe trupi dhimbjen më s’ma mba
Përse nuk ka të ndalur kalvari im?
Udhëkryqeve të botës vallë kush më la?!
Arat e bukës të mbetën djerrinë
Lavrën qetë më nuk ta çojnë
U druhem kolonëve që do arrijnë
Me pallavrën që tonët do e sajojnë.
© Kasam ShAQIRVELA
Me shume se e bukur