Irma Kurti: Jyotirmaya Thakur (Indi - Angli)
JYOTIRMAYA THAKUR ka lindur në Indi. Ajo është një drejtoreshë e dalë në pension e një shkolle të binjakëzuar me Kembrixhin, autore dygjuhëshe e pesëdhjetë librave në shumë zhanre si dhe të tjerave në pritje për t'u botuar. Poezitë e saj janë përkthyer në mbi 44 gjuhë; ajo është gjithashtu bashkautore në shumë Antologji Ndërkombëtare. Poezitë, tregimet, artikujt dhe punimet e saj shkencore janë botuar gjerësisht dhe përkthyer në shumë gjuhë në gazeta të njohura dhe revista me reputacion. Jyotirmaya Thakur është një autore dhe poete e shquar, ambasadore e paqes dhe një akademike me përvojë. Një zë që duhet dëgjuar në kohët e trazuara. Përvoja e saj akademike dhe intelekti kombinohen për t'i bërë librat e saj një shoqërues të dobishëm për këdo që kërkon një shteg në një labirint kaosi.
NUK ËSHTË KURRË VONË
Të fortë apo të dobët, të guximshëm apo frikacakë,
Të gjithë ndihemi të dobët a të frikësuar jo rrallë,
Pozitivë apo negativë, të ndritur apo të errët,
Ne të gjithë përballemi me errësirën e thellë.
Të humbur ose të gjetur, të harruar a të kujtuar,
Ne të gjithë i kalojmë faza të tilla, të vetmuar,
Shpresë apo dëshpërim, urrejtje apo dashuri,
Të gjithë jemi të pafuqishëm, kemi nevojë për ndihmë.
Besim ose mosbesim, besnikë ose jobesnikë,
Ne vazhdojmë të ndryshojmë herë pas here të gjithë,
Paqe ose trazira, gëzim apo fatkeqësi,
Fati ynë ndryshon vazhdimisht.
Probleme apo zgjidhje, stres apo qetësi,
Ne përballemi me sfidat që na rrethojnë të gjithë,
Ecim përpara ose tërhiqemi, por le të vazhdojmë drejt,
Nuk është kurrë vonë për t'i ndryshuar gjërat në jetë.
DHEMBJA
Kam ardhur për t’i dhënë zë
atij që është i privuar nga fjalët,
agonisë së shpellave
solemnitetit të stuhive
shprehjes së fytyrës sime,
atij që nuk ka gjurmë
për t'i dhënë shpirt kozmosit,
për të gjetur unitetin në diversitet
për të lidhur heshtjen me pafundësinë
për të treguar dhembjen pa kufi
kështu që ajo mund të shprehë vetminë,
për të zgjatur butësinë e turmave
që janë të destinuara të zhduken
mes dhunës së ditëve
pa pendimin apo keqardhjen e hijeve
që shpërdorojnë pushtetin për të gjymtuar
dhe rrëmbyer të ardhmen e dritës
dhe ndryshojnë historinë e së kaluarës,
rrëmujën dhe kaosin kthejnë në tokë.
Dhembja e kozmosit shuhet në horizont
në mungesë të fjalëve
unë linjat e universit kërkoj.
LINJA E FUNDIT
Të zotërosh nuk ka më rëndësi
kur kalon vijën e fundit të kufirit.
Të kesh nuk ka më rëndësi
as pritja nuk vlen më aspak,
realizimi i vendimeve pa kufizim,
mbërritja e kufijve
të paimagjinuara kurrë më parë.
Fuqia e parave nuk ngushëllon askënd
përveç politikanëve që kërkojnë lavdi,
ndërsa largohen nga streha e shtëpive të tyre
drejt destinacionesh të panjohura.
Sepse jeta ka rëndësi vetëm
Për aq sa keni dashur
Dashuria është ajo çfarë merrni
Dhe që mbetet pas.
Në tokën e kujtimeve të zhdukura
Në relativitet, pakuptueshmëria s’mund të gjendet
Në mungesë, absurdi nuk mund të gjendet
Misioni i universit
Përvoja derdh në tokë
Shi të dendur ose bubullima
Ato krijojnë brenda teje shpirtin heroik
Bagazhi i dinjitetit është vërtet fisnik.
PËRKTHEU NGA ANGLISHTJA IRMA KURTI
Comments