IMAZH NË DY KOHË
(Vendlindjes sime, Smolicës)
Kujtimet rrugëtojnë hapësirës pafund
Duke përtypur kohën rrugëve të harresës
Përfytyroj kullat trekatëshe fortifikatë jete
Si gozhdë e ngulur përjetimeve përgjithmonë
Fëmijërinë miklojnë këngët e odave
Në dridhje të telave të çiftelisë
E lojërat lëndinave pambarim
Rrugëve të pluhurosura të fshatit tim
I tëri rrëqethem për kohën e ikur shpejtë
Valëvitje vajesh nëpër kohë
E floknaja e zbardhur rrezon si majave në bjeshkë
Një buzëqeshje e vrarë n‘bukuri.....
* * *
Më bëhet se e ndiej aromën e blirëve
Lëndinave të vendlindjes sime
E zukamën e bletëve në pjalmim
Imazh i një kohe të mbetur ëndrrave
Si mendime që se kanë fundin askund
Sikur një mbarim i papërfunduar...
Kur lodron malli rrugëtimeve të gjata
Kujtimet ndalen këndeve të jetës
Me sy të lotuar shikoj gjurmët në lëkurë
Kur vrapoja zbathur buzë Erenikut dikur
Këngës ia thosha në heshtje
Si zogjtë e dashuruar
* * *
Fëmijët harenë e kanë pakufi
Dëgjoheshin zërat shtëpi në shtëpi
E tufë- tufë delesh kullosnin si në shpat bjeshke
Barinjtë të moshuar nën blina mbështetur
Llafosnin duke dredhë cigare
Tymi shkonte fjolla-fjolla si re në qiell
Veshur me tirq e shokën bardh e zi
Herkën trupit e plisin e bardhë në kokë
Pranverave e vjeshtave dalldisej moti
Bënte kohë e ftoftë, binte shi shumë...
Tani ikën ato vite e ndryshime koha solli
Pleqëria si hajdute nate përdredhtë
Afrohet lazdrueshëm
E unë
Të freskëta i ruaj kujtimet në dy kohë
Shpesh lotët tregojnë vazhdat e jetës
Tani e vërej bukur
Në lëndina të fshatit tim ka një ndryshim
Elezi ka mbjellë shumë drunj pishe
E tërë ajo pamje ka marrë një shkëlqim
Fshati buzëqeshë për bukuri
Ndryshe nga dikur
Tani nuk kullosin më tufa delesh
Fushave nuk dëgjohet zë i fëmijëve
Kënga e hareja sikur janë shtjerrë
Vetëm piskamë gomash dëgjohen n‘asfalt
Si cijatje qeni natën pa hënë
Drita neoni zbukurojnë rrugët
Qetësia e ndrydhur vret bukurinë
Nuk dëgjohet zë fëmijësh as këngë barinjsh
Kanë marrë botën në sy
Dikush në Gjermani Austri e Amerikë
E njëri tjetrin nuk e njohin kur takohen
Do pleq e plaka lëvizin ditën për diell
Jetës i japin sadopak gjallëri
Derisa një ditë do ikin
Si djersë vese në orët e mëngjesit
Si pëshpërimë fjala vjen shtëpi për shtëpi
“Na shkuan edhe ata të dy pleq të vjetër...”
E toka qanë e malli djeg
Do zëra vijnë të mlleftë
Amanet “kthehuni kthehuni...
Të gjithëve dheu e toka po ju pret”
Këtu ishim e do jemi denbabaden
Kthehu rini në tokën e mbushur gjak
Për Liri...
(Gjakovë,nëntor 2023)
Comments