Nënave shqiptare
Rritur, jetuar
nën erën e janarit
nën flladin e prillit
poshtë hijes së prrarit.
Për salla palestre
ugaret e fushës
a gurët e monopatit.
Për shplodhje të muskujve gugatja e fëmijës
brenda djepit
ngarkuar në shpinë
ngopur me gjinë.
Dhe pse jeta juaj
tallazë e suferinë.
Bukuria juaj
zhelozon dhe perrinë
kaluar Monalizës.
Shtati juaj
nga hijeshia
kaluar dhe selvinë.
Për bebe të syrit
vjedhur
thellësinë e liqeneve.
Vjedhur
për buzëqeshje
shkëlqimin e qiejve.
E juaja zemërgjerësi
sa hapsira e deteve,
dhuruar të ardhmes vazhdimësinë e brezave.
Comments