HASAN ILDIZ
Ka lindur më 02.10.1960 në Alaşehir. Ai u diplomua në shkollën fillore të fshatit Horzumkeserler, shkollën e mesme Kavaklıdere, shkollën e mesme Alaşehir dhe Departamentin e Gjuhës dhe Letërsisë Turke të Universitetit Hacettepe.
Ka dhënë mësim për turqisht dhe letërsi në shkollën e mesme Zonguldak Uzun Mehmet, në shkollën e mesme Sarıgöl dhe në shkollën fillore Sart Mahmut. Ai ka punuar në Qendrën e Mësimit të Gjuhës Turke në Bishkek, Kirgistan, ndërmjet viteve 1998/2001 dhe 2005/2010. Ai dha mësim në gjuhën turke në Universitetin Amerikan, Universitetin Sllav dhe Universitetet e Shkencave Sociale. U kthye në vend në vitin 2010 dhe punoi në Shkollën e Mesme Profesionale Teknike dhe Industriale Salihli İMKB deri në vitin 2017 dhe doli në pension.
Gjuhë Turke, Gjuha bashkëkohore turke, Bota e mësuesit, ABC, Kirkit, Ege Layf, Humanitare, Kardelen, Blu e errët, Kurgan, Individualitete, Letërsi Yaba, Tmolos, Arti i qytetit, Laps, Qenie, Fruti i Ndaluar, Nga Poezia, Mjedisi letrar, Shtatë Klimat Poezitë e tij janë botuar në revistat Töre, Amanos, Beşparmak, Koşudan Esinti, Kara Yazı, Şehir Kitap, Tay, Aşkın E Hali, Mavi Yeşil, Akatalpa, Dergâh, Caz Kedisi, Çinikitap që nga viti 1985.
Në vitin 2006 merr çmimin e tretë me tregimin e tij “Mërgimi” në “Konkursin e Tregimeve Bota Turke Ömer Seyfettin” organizuar bashkërisht nga Ministria e Kulturës dhe Fondacioni i Letërsisë Turke.
Në vitin 2007, ai mori një vlerësim të nderuar me tregimin e tij "Nëna Şeteret" në konkursin e tregimeve të hapur nga Komuna Ümraniye.
Në vitin 2008, ai mori një çmim të nderuar në konkursin e tregimeve të organizuar në emër të Mustafa Necati Sepetçioğlu me tregimin e tij "Fëmija që shet trëndafila".
Në vitin 2011, ai doli i pari në konkursin e dosjeve Novel, Story dhe Review organizuar bashkërisht nga İLESAM (Shoqata Profesionale e Pronarëve të Veprave Shkencore dhe Artistike) dhe Shtëpia Botuese Akçağ, me dosjen e tij të tregimeve të quajtur "Ölmeye Vatan Yahşi".
Ka botuar:
1) PYETJE–1997 (Poezi): Shtëpia Botuese Ürün/Ankara
2) KENGET E ATA QE SHKONIN NE MESITE-2009 (Poezi) Shtepia botuese Devir, Stamboll
3) KËNGËT E DASHURISË-2012 (Poezi)- Botimet Yankı, Stamboll
4) TREGIMET E MËRGIMIT-KAUKAZIT 1943 (Tregim)- 2009 Shtëpia botuese Devir, Stamboll.
5) VATAN YAHŞİ TO DIE-2012 (Histori)- Botimet Akçağ, Ankara.
6) DASHURIA FILLET NË QYTET-2014 (Poezi)- Shtëpia Botuese Siirden, Stamboll.
7) LIBRI I NGJYRAVE-2018- (Poezi)- Shtëpia Botuese Temren, İzmir.
8) NËSE TË SUK KISHTE DORË, HÜZNÜN-2020- (Poemë)- Botimet Klaros, Ankara.
9) AFORIZMAT-2021- Botimet Klaros, Ankara
10) ANEMON (Poemë)-2022-Botimet Klaros, Ankara
11)PETUNYA (Poemë)-2022-Botimet Klaros, Ankara
12)LOTUS (Poezi)-2023-Botimet Klaros, Ankara
13)Azelya (Poemë)-2023-Botimet Klaros, Ankara
14)Bougainvillea (Poezi)2024-Botimet Klaros, Ankara
_____________________________________________________________
POEZI
DITA QË MËSOVA TË TË SHIKOJ
Për Alyamin
Ditën kur mësova të të shikoja
Një lumë rridhte poshtë lumit
Sikur ai qytet të mos ishte Stambolli
Rehati si një pulovër sezonal
Ai takoi një burrë me ngjyrë në plazhin Bakırköy
Nigga në të gjitha gjuhët lindore
Ai mund të shpjegonte dashurinë.
Sikur ai qytet të mos ishte Stambolli
Të pashë duke rrotulluar sytë
Te trëndafili që lulëzove në trotuarin matanë rrugës
Kjo është arsyeja pse
Ata janë armiqësuar me njëri-tjetrin prej vitesh.
Nişantaşı në perëndim, Üsküdar në lindje
Sepse
Çfarë muzgu kam përjetuar?
Çfarë ftohje ndjeva në kockat e mia.
Nëse dëshironi, quani paranojë.
Por shikoni këtë
A ka një përkufizim në mjekësi?
Si një top pëlhure angleze
Më kanë vënë supe atje në tunel
Betohem për të kaluarën time
Më plaçkitën kudo
Prandaj zemra ime
Ende digjet dhe digjet
E madhe sa një shtëpi greke në Galata
E di që do të më akuzojnë për provokim
Më ndiqni sa herë që dal në rrugë
Ata do të bërtasin "deportim"
Ditën kur mësova të të shikoja
Ata thithën dhe shkatërruan ujin nga sytë e mi
Kështu që tani nuk mund të qaj
Unë mendoj se ju jeni nëna ime ndërsa unë shkoj në Istiklal
Po shkërmohem si një rruzare e thyer
Një arkitekt i vjetër në Yokuşbaşı
Ajo më tregon qëndisjen e saj
Këto janë pjesë origjinale, thotë ai.
Skicat i kam përgatitur me duar.
____________________________________________
TURKISH-ORIGINAL
SANA BAKMAYI ÖĞRENDİĞİM GÜN
Alyam'a
Sana bakmayı öğrendiğim gün
Nehirin altından bir nehir akıyordu
O şehir İstanbul değildi sanki
Mevsimlik kazak gibi bir rahatlık
Bir zenciyle buluştu Bakırköy sahilinde
Zenci bütün doğu dillerinde
Anlatabiliyordu aşkı.
O şehir İstanbul değildi sanki
Gözlerini devirip baktığını gördüm
Senin karşı kaldırımda açtığın güle
İşte bu nedenle
Yıllardır husumet taşıdılar birbirlerine
Batıda Nişantaşı, doğuda Üsküdar
Bu nedenle
Ne alacakaranlıklar yaşadım ben
Ne soğuklar işledi iliklerime.
Sen bunlara paranoya de istersen
Ama bir de şuna bak
Bir tanımı var mıdır tıpta
Bir top ingiliz kumaşı gibi
Omuzladılar beni tünelin orda
Geçmişime söve söve
Her yerimi yağmaladılar
O yüzden ki yüreğim
Hala yanmakta ve yanıyor
Galatada bir rum evi kadar
Beni tahrikle suçlayacaklar biliyorum
Her sokağa çıktığımda ardımdan
Tehciirr diye bağıracaklar
Sana bakmayı öğrendiğim gün
Emdiler ve yok ettiler gözlerimin suyunu
O yüzden şimdi ben ağlayamıyorum
Seni annem sanıyorum İstiklale çıkarken
Kopuk bir tespih gibi dağılıyorum
Yokuşbaşında eski bir mimar
Nakışlarını gösteriyor bana
Bunlar orijinal parçalar mösyü diyor
Ellerimle hazırladım eskizlerini.
__________________________________-
ENGLISH
_________________________________________
Hasan ILDIZ
THE DAY I FOUND OUT HOW TO LOOK AT YOU
For my Alya
The day I found out how to look at you
A river was flowing under another river
That city didn’t seem to be Istanbul as it were
Such a comfort given by a seasonal sweater
Met with a black person by Bakırköy shore
The black person was able to explain love
In all the oriental languages.
That city didn’t seem to be Istanbul as it were
I saw you looking with a roll of your eyes
At the rose you made it blossomed at the pavement across
Therefore
They hauled to each other animosity stones for years
Nişantaşı in the west, and in the east Üsküdar.
Therefore
I had lived so many twilights
I had suffered so much bitter cold
You may call all of them as a paranoia
But just have a look at this
Does it have a description in medicine?
Like a roll of fabric
They shouldered me near the tunnel
They plundered all my parts
By swearing at my past
That’s why my heart
Keeps burning and burning
As much as a greek house in Galata.
I know they will incriminate me for provocation
They will shout at my back by calling deportation
On every occasion I went out
The day I found out how to look at you
They sucked and wiped away the water of my eyes
That’s why I am not capable of crying
I presume you are my mother when I enter İstiklal Avenue
I start getting scattered like a broken rosary
An old architect introducing his old embroidery
At Yokuşbaşı to me
Saying, these are the original pieces, monsieur
And I drew their sketches with my hands.
Hasan ILDIZ
English Translation by Mesut ŞENOL
ERRËSIRË
Errësira;
poezia ime e parë
Ndoshta gjëja e parë që mësova
Këtë thënie e them vazhdimisht.
Kuajt janë lodhur tani, shamani hesht
Mbeti vetëm zhurma e atij shpirti të keq
Errësira
Natën që të lodha flokët
Shpërthimi i parë i digës së ujit të ëmbël
Pra një grua
Bota tjetër ku përqafoj dhe fle
Është qumësht që ende nuk është fermentuar.
Errësira,
Hapat e mi janë drejt vetes
Gjurmët e mia të egra
E godita zemrën në zemër.
Adresa e parë që kërkoj është dashuria
Më dëbuan me gurë.
Errësira mund të jetë edhe uji i parë
U mbyta duke kaluar.
TURKISH ORIGINAL
__________-------------------_______________
KARANLIK
Karanlık;
Benim ilk şiirim
Belki de ilk öğrendiğim
Döne döne söylediğim o sagu.
Atlar yoruldu artık, şaman sustu
Bir tek uğultusu kaldı o kötü ruhun
Karanlık
Benim saçlarına yorduğum gece
O ilk patlayışı tatlı su barajının
Yani bir kadının
Sarılıp uyuduğum öbür dünyası
O henüz mayası girmemiş süt
Karanlık,
Attığım adımlarım kendime doğru
O hırçın ayak sesim
Kalbime kalbime vurduğum.
Sorduğum ilk adresi aşkın
Taşlarla kovulduğum.
Karanlık, ilk su da olabilir
Geçerken boğulduğum.
ENGLISH
_----------------------------------------
DARKNESS
Darkness;
My first poem
Maybe the first one I learned
And kept reciting that requiem.
Now the horses are exhausted, and the shaman is quiet
Only the howl of that wicked soul remains
Darkness
That night I assumed it was
That first explosion of the fresh water dam
That is the other world
Of a woman I embraced and slept with her
That milk still with its yeast not administered
Darkness,
The steps I took are directed towards my body
Those pettish footfalls of mine
I’ve been slapping in my heart, repeatedly.
The first address of love I inquired
Yet I was kicked out by stoning.
Darkness, or it may be the first water
In which I got drowned while crossing.
Hasan ILDIZ
English Translation by Mesut ŞENOL
Comments