Vërtetësi ditësh. Përzemërsi ditësh. Ka mes tyre, një sekuencë ngjarjesh të vogla. Ka diskurse memorjesh, shenjash. Dhe ato kanë ndodhur, ndodhin…, përkujtohen. Dhe ashtu siç ndodhin na drejtojnë në drejtimin e përkujtimit, urimit. Urimit për ditëlindje, për njerëz të shtrenjtë, miq të vyer, figura të shquara e të përksuhtuara. Na delegojnë në festivalin e bukur ngjyrues të vjeshtës, që kapërcen të gjithë bukuritë natyrore të pragdimrit. Sot në mëngjes: urimi i parë, shi i butë londinez, dhe një fllad dihatës i vetë stinës përqark. Sot, Doktor Arif Hasani, kapërcen me minuta dhe me orë prekjen e numrin 73. Ai është në Atdhe, dëgjon ritmin e Adriatikut dhe melosin e Korabit dhe një shëtitje më shumë pason fëmijëria e tij nën Raduç, për të ndjerë se ende është në detyrën e tij të pavdekshme humane, thjesht një dihamë e brendshme rinore, për të ndjerë sesa thjesht është e ndezur qasja ngjyra-ngjyrëshe natyrore në një park me pemë që shkunden për të mbetur kalimthi pa gjethe. Kudo, një ftohtësi e lagësht, por në zemrën e tij një ngrohtësi e mjaftueshme. Një ngrohtësi për qindra e qindra njerëz të shërruar nga duart e tij. Dhe ai ndjen kënaqësi. Kënaqësi dhe gëzim Hyjnor ndërsa pret e përcjell gjithandej miliona urime nga të katër anët e Globit.
top of page
bottom of page
Коментарі