Pas votimeve për Pushtetin Lokal
Nga Gazmend Cufaj
Kryetar i Grupseksionit të PD-së Barking and Dagenham
Gjatë muajit Britania e Madhe votoi për Pushtetin Lokal. U votua dhe në Londër për Bashkinë e metropolit britanik. Dhe në këtë konkurrencë ishte sërrish Kryetari aktual Sadik Khan, që vjen nga forca Laburiste. Ai u mbështet bindshëm nga Partia e tij dhe nga stafi e lideri i kësaj partie. Në anën tjetër Partia Konservative pati një kandidate femër dhe ajo kishte mjaft gjëra të reja për të shtuar. Por kjo është politikë në demokraci dhe në politikën demokratike shihet rezultati. Rezultati i dha karrigen sërish zotit Khan. Ndaj ai u durtrokit dhe moti urimet përkatëse. Por çfarë pamë në këtë votim?
Së pari ndoqëm ngritjen e votuesit kulturor. Dhe së dyti konkretizuam dhe çfarë do të thotë për sistemin e partive britanike. Nëse diku gjatë viteve të fundit, dallimet dhe çështjet kulturore kanë luajtur një rol qendror në rezultatin e zgjedhjeve të ndryshme dhe në mënyrën se si votuesit i shohin partitë kryesore dhe kandidatët e tyre, këtu në këto zgjedhje ata ishin model i kësaj.
Dhe natyrshëm aty ishte dhe thelbi që mbetet tek rëndësia e tyre elektorale. Dhe ajo rrjedh nga përqindjet diferenciale të pjesëmarrjes së grupeve të ndryshme racore-etnike dhe fetare, dallimet në përqindjet e pjesëmarrjes në shtet dhe qark dhe se si disa tradita dhe zakone kulturore, si feja, kontribuojnë në mobilizimin e votuesve. Rëndësia e tyre strategjike qëndron në mënyrën se si palët i kanë përdorur për të ndarë dhe për të zgjedhur fituesit. Në veçanti, kandidatët e majtë kanë qenë në gjendje të krijojnë një pykë kulturore midis etnive, nga njëra anë, dhe liberalëve dhe pakicave racore, nga ana tjetër. Rëndësia e tyre politike qëndron në mënyrën se si votuesit kanë filluar të plotësojnë dhe shpesh zëvendësojnë identitetet e vjetra të bazuara në klasa me identitete të reja kulturore që janë të rrënjosura në diversitetin racor-etnik dhe fetar në rritje të vendit.
Në zgjedhjet e tanishme, çështjet që kishin më shumë rëndësi për votuesit ishin çështjet morale, të cituara prej të anketuarve në sondazhet dalëse, të ndjekura nga shqetësimet e votuesve për ekonominë dhe vendet e punës, terrorizmin dhe luftën në Lindjen e Mesme. Kështu rezultati i këtyre zgjedhjeve, më shumë se çdo tjetër para tyre, u rrotullua rreth çështjeve të reja kulturore të besimit, familjes, integritetit dhe besimit. Ndoshta atuti konservativ në këto zgjedhje ishin të pathënat, dhe synimi të kthehej që çdo votues të kuptonte votën dhe ndaj emigracionit, ndalimit të skafeve etj.
Si rrjedhim, votuesit u kushtuan më pak vëmendje çështjeve thelbësore dhe çështjeve procedurale të llogaridhënies politike dhe vendosën më shumë në zgjedhjen e kandidatëve dhe partive mbështetëse, të cilat pasqyrojnë identitetin e tyre racor dhe etnik. Këto tendenca nga ana e tyre sugjerojnë se vota dhe besnikëria partiake po polarizohen gjithnjë e më shumë përgjatë vijave racore dhe etnike.
Së fundi, provat sugjerojnë se diversiteti racor theksohet në mbështetjen për kandidatët që japin më shumë ide. Dhe këto ide e mënjanuan Partinë Konservative. Në terma afatshkurtër, Partia Konservative në të ardhmen synon të mbetet konkurruese në zgjedhjet e përgjithshme. Por ndërsa emigrantët janë mobilizuar politikisht, duket se Partia Laburiste po bëhet më fortë që të rikthehet përfundimisht në statusin e shumicës. Megjithatë, në planin afatgjatë, diversiteti në rritje racor, etnik dhe fetar i vendit duhet të krijojë presione të forta, nëse jo të papërmbajtshme, për një sistem shumëpartiak me bazë etnike. Nga kjo duhet të mësojmë shumë dhe ne në poltikën tonë e ta transferojmë atë në Atdhe.
Komentar