STEFAN MARTIKO
ESSE
Fjalët dhe në heshtjen e tyre diçka bluajnë. Duket sikur s’kemi asnjë lajm për mbërritjen e tyre por mimika e fytyrës është duke na paralajmëruar. Kjo ndoshta i ngjan tymit të zjarrit
Para se të ndizet. Gjuha duket e lodhur dhe mendja kërkon strehë në shfletimin e një libri i shkruar prej të tjerëve. Fjalët mund te jenë dhe ky vullkan i përbindshëm që poshtë tokës është duke u gatuar prej mijëra vjetësh. As brezi im nuk po e mbyll dot këtë epokë që s’dihet kur ka nisur.
Gjer më tani kam kapur një nga stërgjyshërit e mi të largët
Emri i tij rreh këtë daullle të historisë për të nxjerrë të tjerë tinguj. Fjalët duket sikur lëvrijnë nën tokë si krimbat. Një stërgjysh me emrin Spiro Buti. Që I LA Të TJERëT Në HIJE.
Je lodhur shumë stërgjyshi im – i them. Si keTekstimi komonikuar vallë nëpër këto humnera kohësh të largëta. Unë dhe ti stërgjyshi im i vjetër. Unë jam larguar kaq shumë prej teje si degë e ushqyer prej rrënjës tënde. Në këtë heshtje fjalët i mori në mbrojtje vet kultura.
E tërë fraza e parë e artikuluar në hyrje të këtij teksti është një eufemizëm. Ose një e vërtetë e lënë pergjysmë.
Një shkarkim i panevojshëm prej atij emocioni të freskët dhe të drejtëpërdrejtë për të hyrë në thelbin e gjërave, pa qënë nevoja për të thirrur në ndihmë përfytyrimet.
Fraza për fat të keq u mbulua e tëra me mjegull për t’iu larguar kështu edhe më tepër objektit të saj.Lakuriqsia e turpëruar veshi shpejt e shpejt atë që njëlloj si Evës i ofroi së pari natyra .
Teksti si i tillë tani duhet deshifruar, por kjo e largon atë edhe më tepër nga letërsia. E zbukuruar qoftë edhe si ikonë përmes këtij eufemizmi gjuha humbet bukurinë e saj fillestare, prejardhjen e saj burimore dhe atëherë për fat të keq, morali merr përsipër të shpjegojë veprimet tona.
Postoi për Fjala e Lirë Myslim Maska, Athinë.
Urime, 23 -3 -2023
Comments