Vegim në poezi
Nga Fatmir Terziu
Në fillim ishe larg kur të futa në varg
nuk dija emrin tënd personal,
as pena nuk kishte një rrjedhë të qartë
pastaj kur hyra në poezi, Zoti më tha ndal
dhe unë i ngrita sytë lart
në të vërtetë isha duke u fal,
e lutesha, e shkruaja të të kisha pranë,
u hutova,
dhe aty për aty një çast
të ndjeva se të dashuroja
e vetes i fola me pak fjalë
nuk e besoja veten të ndryshonte kaq shpejt
pëlhura e dashurisë kishte nisur të na thurrte ngadalë
i erdhi goja vargut e më thirri poet
poezia ime mbeti mbi buzët në çark
e dashuruar me ty përjetë
kurse unë shkruaja e bëhesha flakë
e të prisja me ditë e me netë
poezinë të shkruajmë bashkë
për aq kohë sa të jemi në këtë jetë,
vegim në poezi
vegim në fjalë.
GREQISHT
ΌΡΑΜΑ ΣΤΗΝ ΠΟΊΗΣΗ
Από τον Φατμίρ Τερζίου
Στην αρχή ήσουν μακριά όταν σε έβαλα στο στίχο
Δεν ήξερα το προσωπικό σου όνομα,
ούτε η πένα δεν είχε καθαρή ροή
έπειτα όταν μπήκα στην ποίηση,ο Θεός μου είπε σταμάτα
και εγώ σήκωσα τα μάτια μου ψηλά
Πράγματι προσευχόμουν,
Προσευχόμουν και έγραφα να σε είχα δίπλα μου,
μπερδεύτηκα,
και μετά για μια στιγμή
Ένιωσα ότι σε αγαπούσα.
Μίλησα στον εαυτό μου με λίγα λόγια.
Δεν πίστευα στον εαυτό ότι θα άλλαζα τόσο γρήγορα.
Το πανί της αγάπης είχε αρχίσει να μας πλέκει σιγά σιγά.
Του ήρθε το στόμα του στίχου και με φώναξε ποιητή.
Η ποίησή μου έμεινε πάνω στα χείλη στο δόκανο
ερωτευμένος μαζί σου για πάντα
ενώ εγώ έγραφα είχα πάρει φωτιά
και σε περίμενα μέρες και νύχτες
Την ποίηση να την γράψουμε μαζί.
όσο είμαστε σε αυτή τη ζωή,
όραμα στην ποίηση
όραμα με λόγια.
PËRKTHEU: DHIMITËR CANGA
Comments