Fatmir Terziu: Një cikël tjetër nga Joni i ditëve të Triremës Poetike (Pjesa e tretë)
Edhe deti tekanjozet
Si një sy i lodhur nga dhimbjet,
fsheh në retinë lotët e tij,
përpara se dielli ta vë re
e bën këtë për modesti.
E dirigjuar
Ndërsa batica e ngre të zotin e hutuar
guralecët mësojnë të zgjohen nga gjumi
dhe nuk qenka kjo e dirigjuar?
Siç shihet nga Lëkurësi
Deti ngre dolli shkumë me të dashurën në breg:
Grija e blusë dhe grija e jeshiles
rendin ti vendosin kaish në mes
korijes,
dhe gjerdani i artë po i lidhet me shpejtësi
përhumbjes, prej pijes.
Fraksion kohe
Guaska del
me një të katërtën e shpejtësisë së dritës
e ngurta e fsheh,
në shkumën e bardhë të syrit.
Koha nuk pret pa të puthur sikurse e sheh:
Dashuritë lindin Jonit prore
pesë minutat e këngës së Agron Berishës
korigjohen me fraksion kohe.
Vendin e fronit
Në Sarandë, nën shi, ka gjithnjë diell,
pasi i soset durimi Jonit,
retë largohen, megjithatë, pa mbikëqyrje,
skicojnë në Qafë Gjashtë vendin e fronit.
Të nesërmen kthehen një grumbull yjesh deri në bel,
e iso e bardhë ikën dhe vjen në korr,
mbaruan ditët e pushimeve nuk i fsheh,
do të doja që të ishte një metaforë.
Comments