Gëzuar Vitin e Ri 2025! Urimet më të mira për ju të afërmit e mi në Atdhe, gjakun tim, miqtë e kolegët e mi, dhe mbarësi në familjet tuaja të nderuara. Ju uroj me këto perla të shkurtra poetike:
1. VITET
Një vit tjetër, një maskë tjetër,
një shpirt i lodhur, një detyrë e shenjtë.
Ka kaluar shumë kohë, e kam humbur ndjenjën,
për atë që është i rremë dhe atë që është i vërtetë.
2. TRYEZA PA PRINDËRIT
E drunjtë prej lisi,
tavolinë me njolla vere
pushoi vallen e rëndë
nën bërrylat e mia të rrudhosura
me flatra ere.
Dy pjata të Vitit të Ri:
të dyja bosh,
siç ishte zemra ime.
3. VENDI I HUAJ
Mbretëresha e akullit
krejt e huaj,
e putha butësisht në faqe,
asnjë histori e Borëbardhës për mua…
4. PEISAZH PËR ZYRA
Humbi koha dhe ndjenja e frikës u shtua,
në fillim ishte kaotike, Arka e Noes rilëshoi spirancat,
ngadalë dhe ngadalë, gjendja u përmirësua,
por kjo ndodhi vetëm, kur u këputën prangat..
5. MASKË
Nga dita e parë në të fundit pritën,
askush nuk mund ta hiqte maskën,
oh, sa perfekt e kanë bërë politikën.
6. DHIMBJA E SHKRIMTARIT
Shkruaj shumë,
shumë buzëqesh, shumë qaj,
ju them me të vërtetë
shumë qesh, shumë psherëtij,
gati plotë një jetë.
Thjesht,
jetët nuk mund të shkruhen vetë,
edhe po të treten,
askush, s'mund të thotë çdo gjë për veten.
7. KUR HUMBET NË AGIM
Duke ecur përpara
gabimet janë bërë nga të gjithë,
disa përmirësohen dhe udhëtojnë drejt,
ndërsa të tjerët,
të larguar pa kthim,
humbasin në agim.
8. KOSTOJA
E arrita, por me çfarë çmimi më ka?
Të gjithë pas,
askush në sy,
askush në krah.
9. DASHURIA
Nëse dashuria do të ishte e thjeshtë,
jo e hutuar,
a do të pretendonte ende titullin,
më kompleksja më e kërkuar?
10. JETA
Koha kalon, veprime të përsëritura,
përpjekjet u dyfishuan, rezultatet u pakësuan.
Nevojitet një përparim,
që nuk rishkruhet
për të thyer ciklin, për të bërë kthesën
të jetosh është ajo që të duhet,
jo për mbijetesën.
11. NUK MUND TË SHIKOJ LARG
Pylli që digjet natën,
një imagjinatë tërheqëse e ndarë.
Të mbijetuarit prej druri numërojnë gishtat e këmbëve,
në mes shkëlqen qelibar.
12. DRITË DHE ERRËSIRË
Stresi dhe inati janë si një llambë që shihni,
nuk ka kuptim të qetësoheni midis këtyre episodeve,
më e mira e mbetur,
duke kaluar vazhdimisht midis të dyve,
ose duke e fikur, ose duke e ndezur.
Përndryshe, si llamba proverbiale,
një ditë do tu mbetet syve.
13. MAKTHI
Toka ishte e errët si qielli
gryka po bymehej.
Çdo njeri që doja nuk shihej askund
„Zgjohu zgjohu… pse sillesh vërdallë?!
Ishte një makth. Veten gati e kisha ngrënë.
Por, erdhi një zë i madh:
„Zgjohu është e hënë.“
14. KTHIMI NË SHTËPI
Ku të shkarkojmë kockat tona të lodhura,
kur i zhveshim nga rrobat e vdekshme aty.
Pa ngarkesat e kaluara, ne jemi të lirë të bredhim,
kur meditojmë për kthimin tonë në shtëpi.
15. CARPE DIEM
Mos u shqetësoni nga ajo që thonë disa poetë,
se si rruga të çon në ndonjë rrugëtim të kotë.
Çfarë ndodh nëse nuk ka të nesërme të vërtetë,
a mjafton që kemi diell vetëm sot?
16. EMIGRANT I HARRUAR
Nuk ka trëndafila në varrin e emigrantëve,
nuk ka zambakë në një trung të shkulur mali.
Nderimet e vetme janë fshirjet e laraskave,
dhe loti që qan i dashuri.
17. SAZAN
Oh, ishulli i mbetur në gjerdanin me fishekë,
duke fjetur në një shtrat prej guri,
i mbështjellë në një mantel mjegulle me thekë,
me diellin në ballë ku të ndrit nuri.
Unë dëgjoj shkëmbinjtë e tu të lashtë,
për ndonjë përrallë a ndonjë legjendë.
por heshtja me më the e të thashë,
struket në ndonjë katalog të fshehtë.
Ishulli krenar, që pastrohesh, nga deti,
na sjell kohëra dhe vite kaq pranë.
Një vend i ndërthurur me ethe sikleti,
i heshtur, nxitës, magjepsës, Sazan.
18. ERA PËSHPËRITËSE
I huaj, kaloj, dëgjoj, një përrallë
përgjatë korsive dredha-dredha,
një herë i preka gjërat reale dhe ndjeva,
se stinët ndryshojnë nga brenda.
Ndjeva parfumet e ëmbla të verës,
dhe deshifrova një pauzë të dimrit.
Mblodha mendimet e mia në vjeshtë,
e të këndova si pranverë prej zgjimit.
Ndërsa ti shëtit përgjatë Ullishtes kam mall.
oh, mike më mungon këtu në Londër,
dikur të largoja pëshpëritjet me shall,
por ti më ledhatoje si një lodër.
19. KAMBANAT
Sa mister mbetet forca e mallit
nga kjo erë që bart
kambanat lart malit.
20. MIZA MBI KËSULË
Kalon mesdita
dhe ende e uritur
nga ajo ëndërr.
21. LULET
Pyes veten,
a nuhatën lulet
hundën tënde?
22. STUHIA
Era e dimrit në prag!
Ju lutem ndryshoni fryrjen në Fjalor
mendimet i emigron larg.
23. DARDHA
Pema e dardhës
u zhvesh lakuriq,
kokrrat skuqen,
nga bishti i përrallës.
Comments