E bekoj përditë atë
Nga Fatmir Terziu
Diku kalimthi në një xham
imitohet rinia ime si një xixëllonjë e dehur,
shkëlqen mbi një reklamë
dhe dita e përcjell në mes të turmës,
ku ecin e përtypin produkte me nam,
kryefjalët e zhurmës
ditë e natë.
Diku dremitur mbi një fotografi,
udhët kërcasin nga takat e tua,
dhe iki arratisem në rini,
e di që do të më zgjosh mua,
bota s'është më vetmi,
kur të them të dua!
Dhe ashtu zgjohet në një qosh,
rinia nga ëndrrat pa zë,
tenton të më josh,
e unë e bekoj përditë atë…
Urime poet Fatmiri! Një lirikë e bukur me vargje që tingëllojnë plët muzikë shpirti, derdhur në kujtime. E çuditshme bota dhe shpirti i poetit, që trazohet edhe nga një siluetë xhami apo trokitje takash në një foto........!