top of page

Djallushja dashuri


Djallushja dashuri


Në moshë të rinisë,

shumë gjëra s`i dija,

zemra më rrëfente,

ç ‘është dashuria.


Thoshte është si toka,

që sapo hyn pranvera,

me llojshmëri bimësh,

mes lulesh dhe ferra.


Thoshte është si ajri,

që ne thithim përditë,

është si qiell i natës,

kur ndez yje e dritë.


Është një hyjneshë,

rënë befas nga qielli,

s’e heq nga mendja,

edhe kur del dielli.


Është si dimri i egër,

të ngrinë, të verbon,

por edhe trëndafil,

me gjemba të shpon.


Ka naze e xhelozi,

të vë edhe në hall,

por të bën ta duash,

si dy sytë në ballë.


Kërkon tolerancë,

të qeshësh kur s`do,

të ndryshosh rrugë,

të bësh si thotë ajo!


Të bën t`i kthehesh,

“ik, se më s’të dua”,

të qesh e të ndjekë,

ku po shkon pa mua!


Është e ç ‘nuk është,

djallushja dashuri,

pa të s’bëjmë dot,

as unë dhe as ti!

42 views0 comments

Comments


Shkrimet e fundit

fjalaelireloadinggif.gif
bottom of page