Diamanta Zalta: STEVEN L.

STEVEN  L.

Një këngë mjelme ju ngjit sonte qiellit ,

dhe shpërndau yjet nëpër natë .

 Bukuri të zhveshura kish marrë me vete ,

 dhe krismën e një sythi të thatë .

Mbi bar rrëshqiti  loti I një ylli ,

dhe Kashta e Kumtrit qepallat mbylli .

Në bodrumet e Tokës dëgjohet  ujvara e  lutjeve  ,

engjëjt nxitojnë ti shkruajnë shtresave te qiejve  .

Vetëm Psalmi i Dashurisë për ty  ,

ka mbetur I kaltër ,

Prani e gjelbërt , e njomë , nektar lulesh dhe fjalësh …

MUNDIM I VARFËR 

Në orët e qullura të hidhërimit  ,

 Fjalët më bëhen blu ,

 Kumti i tyre një lëmsh I ngatërruar ,

 dhe syri zgjuar …

Mundim I varfër , pa mbërritje !

Gjuhët e flakes në oxhak e lëpijnë  ,

dhe e vdesin pa dhimë , në të drurëve kërcitje .

Nuk ka më ura  për vështrimin e qelqtë ,

një gotë verë ka mbetur pa pirë në tryezë .

Bëj një lutje me fjalë xixëllonjash  për ty ,

një qiri të kuq flakë me frymën time ndez ...

ËSHTË DASHURIA 

. . . sepse ka shpëtim , të gjithë e dimë .

Është Dashuria !

Si rrezja e Hënës që çohet nga gjumi ,

kur e thërret zgjimi ...

Ëndërrimtari ka shpëtim nga hidhërimi dhe kllapia .

 si ajri që varet nëpër degë i padukshëm ,

 arratiset nga vetmia ...

Flakën dhe zjarmin e mban gjallë ,

 që brenga të ulë kryet .

 Nuk është e lehtë , por ja që ndodh ,

një nga një njerëzit ikin, mbyllen dyert ...

Një gotë verë dhe një shishe e përgjysmuar ,

flasin zëulët duke dëshmuar :

´´Ka shpirtra brënda shpirtrave tanë  ,

pranë e pranë rrinë dhe na ngjajnë .

 Qielli , hapesira , gjithmonë  endet ,

 Vetëm shpirti mbetet …´´

Një orë e tejzgjatur në udhëkryqin e frikës ,

ngjan me aksin e shtrëmbëruar të Botës , 

dal të marr pak ajër , në mesin e pisit të natës  ,

ma shpëton shpirtin prania , e një luleje  të vogël  …

Diamanta