NËPËR BRENGA
Tendoset një shirit në qiell
Prej një shkrepje rrufeje,
Vjen një freski e ëmbël reje…
Dhe një puls pranvere…
Kur shemben urat e dashurisë
Të parët brengosen poetët,
Dhe kur ngrihen muret e marrëzisë
Rendin të parët ata i shembin…
Se në botën që çmendet
Jo me trill poeti,
Dhe në prapësitë që rendin
E pinë në pellgje të qelbur
Shigjetë-pena e poetit shpon
Plagën e maisur që vegjeton…
Rend zjarr i shpirtit të poetit
Hekurat e ndryshkura të mllefeve
Grykat e topave dhe të raketave
T`i shkrijë…
Që shirit i hapësirave pa kufi
Të lidhë ëndrrat nëpër qiej
Dhe më tepër të ndrijë…
PRITJA
Pritja është e vjetër
Miliona çaste mban në vetvete,
Por pritje është dhe s`ka tjetër
Emër…
Pret të lindë dielli
Që lind domosdo,
Pret të shkrihet urrejtja
Dhe për zemrën që do
Të ngrohë jeta.
Pret e pret dhe sa shkojnë
Gjëra që i shpëtojnë pritjes
Duke matur pulsin
E rritjes…
ZBRAZËTI
Zbrazet vendi nga rinia
Bie borë në mendime,
Pastaj bora nëpër thinja
Thur një brengë jetime…
Korr në arat e fantazisë
Kombajnë e dhimbjes një bimë,
Porse arat e Shqipërisë
Janë kthyer në djerrinë…
Në morsetë mbërthet koha
Dridhet pa pasur faj
Sa e vogël është bota
Sa i madh,dheu yt në vaj…
ATDHEU
Dashuri ngritur në fuqi
Mall i përlotur në dashuri,
Fjalë e ndezur në mëngjes
Mendje që fjalën e ndez,
Shenjtërim i pashuar
Zemër e pastër dhe e vluar,
Ndjenjë që s`ka të treguar,
Vlagë e ngrohtë dielli
Lis që ngre suhitë së thelli
Dhe të tjera që s`më vinë ndërmend
Është atdheu peshë e rëndë…
KUJTIMET
Kujtimet ecin ngadalë
E herë shpejt
Si deti ato janë
Që valëzon me valë
E herë me dallgë shtatë ballë
Përpjetë…
Herë ua vë frerin
E i ndal tek fajësia
Plasaritur,përvëluar
Rrudhur-harruar,
Ujëvarë ndjesish pa mbarim
Të forta, si gur që kujtesën mpin
Kujtimet
Fillesa për vazhdimet…
DREJTËSIA
Lëkurën e ëndrrave e shqepën
Dhe e nxorën në treg
Sfilitje ndjesish rendën
Lëkurën ta freskonin ,
Sa turp, lëkurën të shesësh,
Pa të të mbesësh
Dhe më turp, për pesë lekë
Ta reklamosh
E gjasme drejtësi të fitosh…
PRESHEVË, KRAH I PRERË…
Kambana zgjon
Shenjëtorët
Një diell i uritur
Këtu ndalet
Në këtë lëndinë
Ku kam varret
Po më shumë
Të gjallët…
Preshevë,
Medvegjë,
Bujanovc,
Krahu trupin
E trupi krahun,
Kërkon…
BURRË I DITURISË ATDHETARE
Ferit Këputës
Për ty s` lodhet vagu im
Burrë i ndritur,Ferit Këputa,
Se ti me dije pa përtim
Gdhende historinë në libra.
Ece si krenar në jetë
Matin mbaje në shpirt,
Me mendje të mprehtë
Natë-ditë në kërkim…
Shkollove ti një armatë
Nxënësit e tu u bënë dikush
T`i shërbejnë kombit sa më gjatë
E kjo zemrën me drita ta mbushte.
Në vitet e pleqërisë nuk pushove
Të mbeteshe dishepull i dijes
Veprat ndërsa shkrove
Mbushur me diell urtësie…
Mjaft burra “emërharruar”
Nga diktatura mizore
Me penën tënde i ke lartësuar
Me vlerën e tyre arbërore…
Ike profesor engjëllor
Në Qiellin e Shtatë,në amshim
Dhe veprat e tua si kurorë
Me rreze parajse thurin përjetësinë…
STUDIUESIT DILAVER KURTIT
Një gur në kështjellën e lashtësisë mungonte
Ti e nxore nga nëntoka dhe e vure aty,
Kalatë e Skënderbeut rishënove
Shën Trininë ,shkëndijën e gjuhës shqipe
Verbërisë së mosnjohjes i dhe sy.
Nga kështjellat e rrënuara prej luftërave
Mjegullën e legjendave shpërndave,
Dhe dogmat,sarkazmat helmuese i rropose
Për të shkuar tek rrënjë e kombit, pareshtur ngave.
Aty ,ti i urtë, ngadhënjeve
Si Kolombi që çan dallgët e deteve…
Toka jote ishte Kryeqendra e Arbrit
Mati i vezullimit mbretëror
Në arkivë shpaloseshin fletët e historisë
Të Albanë hyjnorë…
Studiues i palodhur…
I dëshmimit të pakundërshtueshëm
Meritor….
PJETËR BUDIT
Rrënjë e lulëzuar Arbërie,Gur i Bardhë
Me rreze diellore butësisht mëkuar,
Malet që stuhi në djep mbajnë
Lindën Budin e madhëruar…
Në melodi yjësish u rrit
Udhëve me zogj këngëtarë
Dhe me vargun që ndrit
I pari poet shqiptar…
Në Drin frymën e dha
Dhe Drini mori frymën e tij
Hovën nga grykat dhe e shpërndan
Në fushat plot bukuri…
Se fjala shqipe nuk vritet
Nuk shuhet emri i Budit të madh
Kalojnë shekuj,dekadat, vitet
Fytyra e tij në Gur të Bardhë…
Në gjoks të kombit mbete flori
Kolos i fjalës-gen arbëror,
“Me gra e vasha nd`sqimë e madhështi,
Pleq të urtë e letërorë”…
I freskët mbetesh në çdo stinë
Udhëtar i pandalshëm,kurorë lavdie,
Ecën e s`ndalesh si lumi Drin
Përmendore urtësie…
Comments