ARAT SHTERPA
- Prof Dr Fatmir Terziu
- Jul 6, 2020
- 1 min read
Poshtë, në arat e Grekosalentes, te ullinjtë, çirret Fizarmonika e vogël dhe Defi, si fëmijë, nga pas, u ngjir nga dënesat.
Poshtë në arat shterpa të Grekosalentes, Befas një vajzë del vrik nga dallgët e Mesdheut, shkund flokët një e dy, i hedh para e prapa, shkel tokën prush hop! hop! me këmbë të zbathura – A, nuk duroka një ulli, shkulet dhe ai nga dheu, hedh e përhedh degët para e prapa, kërcen mbi rrënjët si i dehur. Tani, u bënë dy, që kërcejnë Tarantelën – Zbrazuni ju, o detra, zbrazuni o shekuj! Tej në arat e Grekosalentes, çiftin mijëvjeçar, e kish pickuar keqas Merimanga e Nostalgjisë.
Nga Libri: "MOS E SHIKO FUNDIN E DETIT"
Një poezi e përkryer. Qoftë e bekuar pena e këtij Poeti!
Do t’i isha falënderues nëse publikonte këtu në "Fjala e lirë" një cikël të gjerë nga krijimtaria e tij. Përshëndetje e gjithë të mirat! Kozma Gjergji.