Charles Simic (serbisht: Душан "Чарлс" Симић [dǔʃan tʃârls sǐːmitɕ]; lindi Dušan Simić; 9 maj 1938) është një poet serbo-amerikan dhe ish redaktori i bashkë-poezisë së Paris Review. Ai mori Çmimin Pulitzer për Poezinë në 1990 për Botën nuk Mbaron, dhe ishte një finalist i Çmimit Pulitzer në 1986 për poezitë e zgjedhura, 1963-1983 dhe në 1987 për Blues të Pafund. Ai u emërua Konsulent i pesëmbëdhjetë laureat i Poeteve në Poezi në Bibliotekën e Kongresit në 2007.
ANTURAZHI IM I PAVOLITSHËM
Asnjëherë nuk jemi prezantuar zyrtarisht.
Nuk e kisha idenë se sa vetë ishin ata.
Ishte si një anturazh i denjë
I engjëjve dhe demonëve vendas
që i kisha takuar edhe më parë
pastaj në pjesën më të madhe u harruan.
Në momente rreziku u dukën më pak.
Ku u zhdukën të gjithë?
Një natë i thashë një krimineli
I cili më vuri një thikë në fyt,
por edhe ai i trembur ishte
dhe më la të shkoja pa fjalë.
I çorroditur, i frikësuar
duke menduar për vetminë e tij,
si të hapte një libër për fëmijët -
duke pasur asgjë më të mirë për të bërë veç-të lexonte yjet,
që mund ta lejonin të kalonte shekujt
për të arritur gjer te ne në një shkëlqim drite.
Përktheu: Faslli Haliti
Comments