“Nuk më vjen turp për veshjen, kaq mundësi kanë prindërit”
Një ngjarje e rëndë tronditi Gjirokastrën pak ditë më parë! Një 17-vjeçare i dha fund jetës për shkak të bullizmit të vazhdueshëm që e reja përjetonte nga shoqëria e saj në shkollë.
Në ditën që ajo kishtë marrë vendimin për t’i dhënë fund jetës, vajza ishte larguar 3 herë nga shkolla dhe ishte nisur për në shtëpi, ku çdo herë brenda në banesë kishte qenë babai i saj. Ajo ka vrarë veten në dhomën e saj ndërsa pas ka lënë një letër ku shkruante se askush nuk e afron dhe se të gjithë e tallin për paraqitjen e saj.
“O Zot, përse po vuaj kështu vallë? Unë jam kjo që jam, dhe miqtë dhe shokët kërkoj të më respektojnë. Por ata tallen me mua. Unë ndihem kaq e vetmuar dhe e mbytur në vetminë time. Nuk më vjen turp për veshjen time. Kaq mundësi kanë prindërit e mij, babi im që kujdeset aq shumë për mua aq sa dhe mami.Po përse u dashkam të jem kaq e veçuar?Ku të ankohem? Kujt t’i drejtohem? Kujt t’ja hap zemrën time? Tek askush nuk kam besim. Madje as tek psikologia ndonese jam hapur. Përse u dashka të vuaj? Vallë kjo është jeta?”, shkruante 17-vjeçarja.
{Vajza e ka shkruar këtë letër në anglisht dhe e kishte fshehur në kapakun e celularit të saj.}
Realitet i dhimbshëm që zanafillën e ka tek keq prindërimi, mënyra e sesi qasemi ndaj faktit.
Këto fjalë janë jashtëzakonisht të dhimbshme dhe pasqyrojnë një vuajtje të thellë emocionale.Një 17-vjeçare që ndan ndjenja të tilla të vetmisë dhe përjashtimit social po përballet me një dhimbje të rëndë që nuk duhet të neglizhohet.Kjo tregon sesa i fuqishëm mund të jetë ndikimi i bullizmit dhe vështirësive ekonomike tek të rinjtë. Kur dikush ndihet i pashpresë dhe pa asnjë person të besuar,rreziku për mendime të errëta bëhet edhe më i madh.
Ne dimë si ti veshim fëmijët por nuk dimë si ti edukojmë ata
Fatkeqësisht,bullizmi është bërë një problem serioz në Shqipëri dhe në shumë vende të tjera,duke shkaktuar pasoja të rënda tek të rinjtë, përfshirë edhe humbjen e jetëve. Presioni shoqëror, standardet e pamundura që vendosen nga rrjetet sociale dhe mungesa e ndërgjegjësimit po krijojnë një ambient ku shumë të rinj ndihen të papërfshirë, të turpëruar dhe të pashpresë.
Rritja e presionit social dhe material: Të rinjtë sot përballen me një botë ku veshja, pasuria dhe statusi social janë bërë të rëndësishme për pranimin nga shoqëria.
Rrjetet sociale si armë bullizimi: Talljet dhe përqeshjet nuk ndodhin vetëm në shkollë, por vazhdojnë edhe online, duke e bërë të pamundur “shpëtimin” për viktimat.
Mungesa e ndërhyrjes nga të rriturit: Shumë prindër dhe mësues nuk e kuptojnë sa serioz është ky problem ose nuk dinë si ta trajtojnë.
Frika për të folur: Shumë fëmijë dhe të rinj nuk kërkojnë ndihmë nga frika se do të përçmohen edhe më shumë ose se askush nuk do t'i marrë seriozisht.
Bullizmi duhet të trajtohet si një problem serioz me masa konkrete, jo thjesht si “lojë mes fëmijësh”.Duhet të ketë psikologë të trajnuar që ndihmojnë fëmijët të përballojnë presionin dhe të kenë besim për të folur. Ndëshkime më të rrepta për bullistët. Ata që ushtrojnë bullizëm duhet të mbajnë përgjegjësi për veprimet e tyre. Fëmijët duhet të mësojnë se vlera e tyre nuk përcaktohet nga pasuria apo pamja e jashtme. Ata duhet të edukohen mbi këtë problem dhe të krijojnë një ambient të hapur ku fëmijët të ndihen të sigurt për të folur.
Kjo nuk është një çështje që mund të lihet në heshtje.
Çdo jetë e humbur nga bullizmi është një dështim i shoqërisë sonë. Duhet të veprojmë tani, përpara se të jetë tepër vonë. Mbështetje nga njerëzit e afërt, Edhe një bisedë e thjeshtë me dikë që dëgjon pa paragjykuar mund të bëjë ndryshim të madh. Mësuesit, psikologët dhe organizatat duhet të jenë më të vëmendshëm dhe të krijojnë një mjedis ku nxënësit ndihen të sigurt për të shprehur veten. Është e rëndësishme që të rinjtë të kuptojnë se vlera e tyre nuk përcaktohet nga veshjet apo mendimi i të tjerëve. Nëse dikush ndjen që nuk mund ta përballojë këtë barrë i vetëm, ndihma nga një terapist i specializuar mund të bëjë një ndryshim të madh.
Nëse kjo histori është e dikujt, shikoje si të jetë e jotja, sepse e nesërmja mund të jetë zjarr i shuar i vatrës tënde. Është shumë e rëndësishme që të mos lihet në heshtje. Vetmia dhe dëshpërimi mund të jenë të rënda, por me ndihmën e duhur mund të kalohen.
Veshjet firmato dhe telefonat e shtrenjtë nuk janë të rëndësishme për jetën tonë në thelb, por fatkeqësisht, shoqëria moderne shpesh na bën të ndihemi të pafuqishëm përballë fallsetit luksoz, i cili shkatërroj balancat e jetës njerëzore.
Pse njerëzit i japin kaq shumë rëndësi gjërave materiale?
Sepse jemi përballë presionit shoqëror dhe kulturës së dukjes. Sepse shumë njerëz, veçanërisht të rinjtë, ndihen të detyruar të kenë veshje të shtrenjta dhe telefona të fundit për të qenë “të pranuar” nga të tjerët.
Sepse influenca e rrjeteve sociale, Instagrami, TikToku dhe mediat e tjera promovojnë një jetë “perfekte” me rroba të shtrenjta, makina luksoze dhe teknologji të fundit, duke krijuar një ndjenjë inferioriteti tek ata që nuk i kanë.
Sepse po ndodh lidhja e gabuar mes statusit dhe vlerës personale, njerëzit kanë filluar të besojnë se një markë e shtrenjtë i bën më të rëndësishëm ose më të suksesshëm në sytë e të tjerëve.
Çfarë është vërtet e rëndësishme në jetë?
Një telefon i shtrenjtë nuk mund të të bëjë të lumtur nëse nuk ndihesh mirë me veten. (si ndiheni sot ju bashkëmoshatarët e kësaj luleje që po çelte bukur sikurse ju, por nuk ja dhatë mundësinë të shkëlqente ndjenjash, duke e sulmuar pa shkak)?!
A ndiheni të lumtur mes veshjeve të ngrohta firmato, kur trupi i shoqes tuaj të pa rritur mirë tretet nën dheun e zi?A ia vlen të matim vlerën e njëri-tjetrit me marka dhe pasuri?
Jo, sepse pasuria nuk përcakton vlerën e një njeriu.Jo, sepse lumturia nuk vjen nga rrobat e shtrenjta, por nga marrëdhëniet dhe mirëkuptimi me të tjerët.Jo, sepse një shoqëri që lejon që fëmijët dhe të rinjtë të ndihen të pashpresë për shkak të mungesës së parave, është një shoqëri që ka dështuar. Në vend që të jemi të fiksuar pas dukjes dhe materializmit, duhet të fokusohemi në mirësinë, ndihmën dhe ndërtimin e një shoqërie më të drejtë, ku askush të mos ndihet i pavlerë sepse nuk ka veshje të shtrenjta apo telefon të fundit.
Miqtë dhe familja e vërtetë nuk të duan për atë që ke, por për atë që je. Një mendje e hapur dhe e zhvilluar vlen shumë më tepër sesa një çantë firmato.Kur e pranon veten ashtu siç je, nuk ke nevojë për marka për t’u ndjerë me vlerë.
Shoqëria jonë MUND të bëhet më e dhembshur dhe më e drejtë, por vetëm nëse ne zgjedhim të ndryshojmë.
Duke edukuar veten dhe të tjerët. nëse kuptojmë se vlera e një njeriu nuk matet me veshjet dhe pasurinë, atëherë mund të ndalojmë bullizmin dhe diskriminimin.
Duke qenë më empatikë, Në vend që të gjykojmë dikë për mënyrën si vishet apo çfarë telefoni ka, le të pyesim si ndihet dhe çfarë po përjeton.
Duke folur kundër padrejtësive, kur shohim bullizëm apo përjashtim shoqëror, të mos heshtim. Heshtja shpesh është bashkëpunim me padrejtësinë. Duke ndihmuar ata që kanë nevojë, nuk duhet të jemi të pasur për të ndihmuar. Një fjalë e mirë, një mbështetje morale apo një gjest i vogël mund të ndryshojë jetën e dikujt.
Duke ndryshuar mënyrën si rrisim fëmijët tanë, nëse mësojmë brezat e rinj që vlera nuk qëndron në dukje, por në karakter, atëherë kemi një shoqëri më të shëndetshme.
Nuk mund ta ndryshojmë botën menjëherë, por mund të ndryshojmë mënyrën si sillemi me njëri-tjetrin. Dhe kjo është pika ku nis ndryshimi!
Në vend që të gjykojmë, të krahasohemi apo të lëndojmë njëri-tjetrin, le të zgjedhim të duam, të mbështesim dhe të kuptojmë.
Çdo njeri po lufton një betejë të tijën, edhe nëse ajo nuk duket nga jashtë.
Ajo kurrë nuk fajësoi prindërit për kushtet ekonomike, ajo nuk u ndije kurrë keq se veshja e saj nuk ishte në nivelin tuaj. Ajo nuk urreu asnjëherë, ajo nuk foli keq për ata që i shklaktuan këtë dhimbje saqë jeta ju duk më e bukur në përjetësinë e saj. Ajo ju sheh nga lart me sytë ‘pa jetë’ dhe ju fal, sepse kështu janë ëngjëjt.
Ne jemi humanë dhe si të tillë kemi mundësi të ndryshojmë veten dhe botën, sepse e kemi ‘detyrë’.
Dhe si ndodh kjo?! Duke qenë miq të vërtetë.Duke mos e lënë askënd vetëm në momentet e vështira. Një fjalë e ngrohtë mund të ndryshojë ditën (ose jetën) e dikujt.
Fjalët kanë fuqi magjike, përdori ato për të ndërtuar dhe jo për të shkatërruar.
Ndihmo pa pritur asgjë në këmbim, mirësia është investimi më i bukur për një shoqëri më të drejtë dhe më të dashur.
Rritni vetëbesimin tek njëri-tjetri, tregoji shokut apo shoqes tënde se është i/e vlefshme ashtu siç është.
Një botë më e mirë nuk vjen nga qeveritë apo nga njerëzit e famshëm, ajo fillon nga ne, nga mënyra si sillemi me njëri-tjetrin çdo ditë.
Duajeni dhe mbështeteni njëri-tjetrin! Sepse bashkë mund të bëjmë një ndryshim të vërtetë!
Comments