Albert HABAZAJ: TRE MOTIVE AVIATORE

(24 Prill 1951 - Dita e Aviacionit Shqiptar)

Albert HABAZAJ

PILOTËT

Më të kaltrit në ëndrra,

Më të pastërit në zemra,

Mbi retë e rënda.

Më të mirët e botës,

Më trimat, m’ të zotët,

Më atdhetarët - pilotët.

AVIATORI DHE VENDLINDJA

Sa herë shqiponjat shoh mbi mal të Çikës

Kujtoj vitet, kur për aviator isha student,

Kur në praktikë fluturimi, në sy të dritës

Shkoja drejt diellit pranveror, tek çaja retë.

Relievin krenarisht të ashpër, (ç’bukuri e derdhur!)

E merrja në gji me krahët e aeroplanit,

Një zjarr i ngrohtë, butësisht qe ndezur

Tek shikoja vendlindjen nga majat e malit.

Fëmijërinë me cicërima, konkurset, festivalet

M’u kujtuan gjatë lavdisë qiellore, sinqerisht,

Në çast - pikiatë malli luginës, i flaka tej malet

Ç’ mallëngjim mistik më bëri trim të brishtë?!...

Me shpejtësinë e zërit u ngrita mbi pishat e pyllit

Turbulluar, e lashë luginën, mora prapë lartësi,

Me shkëlqim të çiltër në shkrepëtimë të yllit

Nga qielli i lartë ndjeva për Tërbaçin mijëra dashuri…

E mbështolla Misterin e mallit me kapotën e trishtimit

Në hapësirën ëndërrimtare, të kaltër, të pastër,

Më thërriste detyra në Shenjtërinë e Betimit

Gjerdani i Florinjtë i Lirisë e zjarrit në Vatër…

Vlorë, 22.04.2025

KUR SHQIPONJAT MARRIN FLUTURIME[1]

Shkruajnë poetët vargje me frymëzim

Për ata që fluturojnë tok me shqiponja,

Për ata njerëz që kanë aq shumë guxim

Për ata trima të hapësirave tona.

Për ata që diellin e kanë aq pranë

Për ata që jetën gjer tek yjet e çojnë,

Për ata që këngën e zogjve në sy kanë

Për ata që jetën me jetë na e mbrojnë.

Mundohem të lidh dy vargje bukur dhe unë

Siç shkruajnë poetët edhe unë dua,

Sot me pilotët lartësi pushtova shumë

Dhe ajri m’u duk dy herë më i kaltër mua.

Gëzimi më rrëmben si deti kur ka dallgë

Kur në qiell shqiponjat marrin fluturime,

E kë fluturimi i tyre s’gëzon vallë

E kush nuk shpërthen me këngë si zemra ime?!

Ja, shikojini vëllezër, aviatorët

Sulen rrufe në ballë gjithë stuhive,

Ata dashuritë e dhembjet kanë në tokë

Të madhen, të shenjtën detyrë - kaltërsive.

Vlorë, 24 Prill 1980

[1] ) Kjo poezi është thurur në vitet 1980, kur autori ishte student për aviator në Shkollën e Lartë të Aviacionit, Vlorë. Është shkëptur nga cikli me poezi me të njëjtin titull: “Kur shqiponjat marrin fluturime”, paraqitur në Konkursin kombëtar letraro-artistik të shpallur me rastin e 30-vjetorit të Krijimit të Forcave Ushtarake Ajrore Shqiptare, në të cilin fitoi çmimin e tretë [shih: gazeta “Luftëtari’, 26 prill 1981]