I
Si kosherja që pret bletët
Saranda po pret poetët...
Saranda si princeshë deti ndrit
Ajo na jep dritë, ne i japim shpirt.
Saranda, zogjtë e penës dhe deti
Mirësi bukurisht e kaltër poeti,
O Princeshë me bekim Perëndie
Mbushna dhe një krikëll me birrë dëlirësie!
II
Saranda magjike, çerdhe me poezi,
Na pret ne, të thjeshtët si të jemi male,
Marrim dhe japim dritë me mirësi
Të ngrohtë, të shijshme si bukëvale.
Perlat e shpirtit, margaritarët e detit
Fryma e bekuar shqipe e Naimit,
Me mirënjohje mbushin vargjet e poetit
Për Bilal Xhaferin, për Hasan Tahsinin.
Çfarë na fale ti a ç' magji na bëre
Princeshë krenare, që këndon me gaz,
Moj e bukura Sarandë zemërgjere
Ne u larguam e na mbeti koka pas...
Comments